İtalyan sözlü edebiyatının izlerini görebileceğimiz İtalyan Masalları, okurunu kuşların kanadında, papağanların anlattığı hikâyelerde ve kulelerin tepelerinde karşılıyor. İyinin ve kötünün ayan olduğu fakat muhatabına sır kaldığı bu masallar yine ve yeniden kavramlar üzerine düşündürüyor. Her yetişkin bir ders, her çocuk bir hikâye buluyor sonu ilan eden o noktada.
Süt kaselerinden geçip prense dönüşenler, iblislerin şerrinden kaçanlar, cadıların lanetinden kurtulmayı başaranlar modern insanın karşılaştığı zorlukların metaforla süslenmiş yansımaları olarak çıkıyor karşımıza. Her masalın sonunda ortaya çıkanla yüzleşmek, en az sırrın peşine düşen kadar okurunu da düşündürüyor.
